episode 5 - "Guess who's back???" (Part 2 - The Relapse)

Part 2 - The Relapse

In memory of my real mom, Evelyn Olaso.

HELLO, GUYS! Ilang araw na lang ay lilisan na si 2024 at bago man dumating si 2025.

Kumusta kayo diyan? I was expecting na nakagawa agad ang part 2 of episode 5, right after part 1 from last July. Yes, I had too much juggling of slacking and contemplating after my house-to-house ministry hours each day. Normally, every Thursday, Friday, Saturday, and Sunday in the morning when I used to walk outside for the job. Then, I go home to bed to sleep before lunch at 1 pm; or I usually play with my cellphone by watching YouTube videos, scrolling on my social media accounts, or playing games on the Lazada app for the chances of winning vouchers, coins, and prizes. Or, sometimes, instead of going home earlier, I joined my sisters from the congregation for RV and bible study hours. Aside from my ministry, I finally found so much time for my house chores like cleaning my room, washing my clothes once or twice a week in the afternoon, washing the dishes after breakfast (or before breakfast because of my ministry hours), and groceries during 15th and 30th day in one month. Making my bead bracelets and facemask lanyards for my part-time online business, writing, finding time to read the bible or personal study, etc. Basta, andami kong nagagawa sa buong taon kong maghapon.

Pero, paminsan-minsan ay hindi ko maiiwasang parang tinatamad ako sa gusto kong matulog nang maghapon; o nasa mood swings ako kaya hindi ko nagawa ang mga dapat kong gawin. It's either epekto iyan sa pagiging Asperger's Disorder ko since birth or epekto ng 'depression' sa nagbabago ng hormones or switching seasons. Ayoko nang sanang gawing great excuse 'yung pagiging may kapansanan ko sa pag-iisip dahil sa pagiging 'tamad' ko o sa mga pinagdadaanan ko - gaya ng namatayan ng Lolo Mariano ko in 2023, kay Lola Auring ko last May 2024, at maging kay Hans.

And, you know guys? Last July 2020 ay nagkaroon ako ng skin allergies or eczema dahil sa pagti-take ko noon ng spray sa asthma at maging sa mga pagkaing bawal sa akin ngayon: gaya ng manok, itlog, isda, seafoods, saluyot, mani, atbp. Basta, nakakaramdam ako ng pangangati after eating something. At, kapag mainit ang panahon at nagpapawis ay mas lalo rin. Paminsan-minsan ako nagpapalit ng kubrekama o naglilinis ng kuwarto kaya allergic ang skin ko sa dustmites. Oo. Kaya maintainance ko ang pag-iinom ng cetirizine once a day for prevention.

From the left image: I have rashes on my skin caused by inhaler intake since the COVID-19 lockdown of 2020. From the right image: These are the creams I used for my skin allergies (or eczema), prescribed from the RITM online check-up.

On the first quarter of year 2024. Nagkaroon ako ng Pulmonary Tubercolosis, ayon sa naunang x-ray result mula sa Ospital ng Cabuyao. Nagpa-check-up ako noong March sa New Sinai Hospital (Sta. Rosa, Laguna) dahil sa walang tigil na pag-ubo at pagiging hingalin pagkagaling sa bahay-bahay. Sinamahan ako nina Papa at Tita Sally (my step-mom) for the check-up. Nang nagpa-X-ray ako ay doong na-confirmed na may TB ako. Hindi Pneumonia ang sakit ko or Asthma, sa unang hinala o nang dahil napapansin ang ibang mga kapatid kong kagrupo sa pagbabahay-bahay. Ngunit, sa dura ko ay negative ang results kaya hindi kami makakakuha ng libreng gamot ng mga TB patients sa baranggay. Nag-rest muna ako nang ilang linggo para sa gamutan ko. Hindi ako puwedeng lumabas para magbahay-bahay o um-attend sa mga pulong every Wednesday night and weekends para hindi ako makahawa. Hindi ko pa noon masabi sa kanila dahil takot na baka ma-discriminate ako sa sakit iyan. Okay lang mag-cart witnessing ako sa gate ng Celestine Homes by morning in each day pero kailangan muna mag-facemask. And, by April ay pinayagan ako ng doktor na maka-attend sa Memorial Day ni Jesus after the first follow-up of my condition. I got several months that need to recover kahit nade-depress ako sa apat na inom ko kada araw ng Quadmax before breakfast in two months. Then, naka-four months ako umiinom ng Fixcom 2, after Quadmax, pero naging severe ang pangangati ko at pagkakarashes sa skin. Pero, nakahanda ang cetirizine in case na hindi ko makatiis sa kati. Hanggang sa natapos nang September ang gamutan at naging clear ang huling X-ray results. As in: TB free ako after several months na pahinga at gamutan. Oo, masaya ako dahil sa tulong ni Jehova; at masaya rin si Hans na gustong mabuhay ako nang matagal at makitang ma-accomplished ko ang mga dapat kong gawin.

From the left image: These are the medicines for my Pulmonary Tuberculosis treatment - two months of drinking Quadmax, and four or five months of Fixcom 2. From the right image: These are my X-ray results of how it started and ended. Thank you for your prayers, folks. <3

Despite I am still grieving for my Lolo Mariano and Lola Auring. Yes, dumaan ako sa seven stages of grief dahil sa galit ko sa mga walang kuwentang kamag-anak kong mga Alonzo at Ajeto for my grandparents I loved. Lalo mula last Wednesday night nang natalakay iyan sa midweek meeting, matagal ko nang nare-realized hindi lang sa nasasaktan ako o dinadamay at maging sa pamilya ko dahil pera kundi malinaw na sa sikat na araw na nagkakatrayduhan at pinapatay na kami dahil pera. Oo. Iyan ang hindi kayang makapit ng tiyahin kong sangkot sa Hero Mining app scam in two years ago. At, maging sa kapatid niyang babae na 'impostora' pala siya. Let me know that my real mother is Evelyn Olaso, not Maricel Nagahama. Of course, 'yung nagpapanggap na siya ang nanay ko ay isa lamang traydor at kasalanan niya ang lahat. Simula nang nag-Japan siya at napangasawa sa isang Hapon na ginawang ATM niya ay naging gahaman ang mga Alonzo pagdating sa pera. Oo, kaya pera nga ang dahilan at nagdusa ang pamilya ko sa Papa ko dahil diyan. Kaya tuloy, nagka-dextroscoliosis ako dahil sa dami ng saksak sa likod ko at hinding maibabalik ang tuwid na spinal column ko.

It was the harsh truth for me kung bakit laging nakadepende sa mga taong akalang tutulungan nila ako in financial way. Since tumira ako noon kila Tita Sol dahil sa pabor ni 'Impostora' iyan. I was expected na may trabaho ako o may sariling negosyo, kumita ng sarili kong pera, at expected na gumanda ang buhay ko. But, I was wrong and I felt so more miserable nsa sobrang tiwala ako kay Tita Sol at kay 'Impostora.' Because of them, I was bullied by my male cousins na may mga ugaling Nefilim. At, muntik ako maging 'kerida-slash-kabit' ng asawa ni Tita Sol. Si Tito Aje, of course! He's too scary as a monster. That's why I ran away. Hindi ko makakalimutan iyan at hinding-hindi ako papayag sa gustong mangyari matapos umamin nga sa akin na may gusto siya sa akin... What?! Really? Palakpakan naman diyan kung pasalamat siya kung tinototoo man niyang bugbugin ako, na gaya ng ginawa sa Lolo Mariano ko noon, may lakas na loob ako sanang ipa-VAWC iyan. Pero hindi ko magawa dahil sa takot ko at mangmang pa ako noon dahil sa may kapansanan ako sa pag-iisip. Baka siguradong babaliktarin ako ni Tita Sol at magmukha akong 'sinungalin' - gaya ng paanong mambintang kay Lola Auring at tinawag pang "magnanakaw". Dahil diyan ay pinatay nila ang Lola Auring ko sa paninirang puri nila sa tagal ng panahon, at maging pagkimkim ng galit nila sa kaniya bago nagkaroon ng fracture nasa binti dahil sa pagkaka-aksidente niya noon.

That was the reason of I won't show on my Lolo Mariano's funeral because of the family are such full of snakes, scorpions, and wolves who disguised as the lambs. Oo, mga Alonzo nga ang tinutukoy ko. Mga anak ni Lolo Mariano na kay ubod na pasaway. Mga sinungalin, maninirang puri, gaslighter, narcissist, mapanglamang sa kapuwa, spoiled, at higit sa lahat - mga traydor at mamamatay-tao dahil sa pera! Matagal ko nang memorized iyan sa sobrang sakit na ginawa nila sa akin noon. Malinaw ang lahat sa akin iyan!

Sapat na sa aki'y si Lolo Mariano lamang ang nag-iisang kaanak ko sa mother-side. Tanggap ko namang patay na ang tunay kong Mama doon sa Japan at hindi na siyang babalik nang buhay. That is my lesson learned for the rest of my life and I'm sorry for telling the truth for the long time. Pinatay nila ang Lolo Mariano ko sa sama ng loob at konsumisyon sa mga anak niya. Pinatay din nila ang Lola Auring ko sa pagkimkim ng galit at paninirang puri. At, ang tiwala ay hindi na muling ibabalik and is like a burning bridge that never be fixed. That's the truth hurts and had enough for them. Kaya hindi na'ko mauuto ngayon. HINDING-HINDI NA!

Repeat louder, folks. Evelyn Olaso is my real mom - not Maricel Nagahama!

P.S. See yah in the finale of episode 5 in 2025.